Ağaç Serçesi (Passer montanus)

Küçük, zarif ve açıkgöz bir serçedir, her iki cinsi de aynıdır. Başlığı, serçenin aksine, parlak çikolata kahverengisidir ve hiç gri bulunmaz. İnce ve beyaz boyun halkası, beyaz yanakları vardır. Yanağında oldukça belirgin kare şeklinde siyah bir benek bulunur. Alt tarafı gri-kirli sarı, gıdısı düzgün ve siyahtır. Kanat çizgisi geniş ve açık renktir. Yerde ve kuyruğunu genellikle yukarı kaldırarak beslenir. Serçeden daha tıknaz ve yuvarlak, söğüt serçesinden daha küçüktür. Kendine özgü pes bir sesi vardır; ‘tek tek’.

Çıvgın (Phylloscopus collybita)

Özellikleri
Tipik olarak açık renk bacaklı, oldukça düz kafalı, uzun kanatlı bir kuştur ve kendine özgü, tatlı ve kalınlaşan notaların akıcı serisinden oluşan bir ötüşü vardır.

Ötüşü

Sesi tek heceli tatlı bir ‘huu-iit’. Ötüşü çok açık ve basit ritimlidir, sakin başlar, hızlanır daha sonra kuvvetlenir, azalır ve gösterişli bir biçimde sonlanır.

Söğütbülbülü'le çok sık karıştırılır.Zaten her iki kuşta akrabadır.

Küçük sinekkapan (Ficedula parva)

Doğu Avrupa ve orta Asya’da üreme gösterirler. Göçmendirler. Kışı güney Asya’da geçirirler. Erkekleri 11-12 cm büyüklüğündedir. Çoğunlukla vücutlarının üstü kahverengi, altı beyaz, başları gri ve portakal rengi boğazları vardır. Gaga siyah ve geniştir. Şekli ise havayla ilgili böcekçil hayvanlardaki gibi sivri uçludur. Uçarken yakaladıkları böceklere ek olarak, meşe yapraklarının arasındaki tırtılları avlarlar ve küçük yumuşak meyveleri de yerler. Kuyruk kalkıktır ve açtığında beyaz tüyler görülür. Üreme mevsiminde ötüşü Kara sinekkapana benzer. Çoğunlukla dökülen ormanlık bölgelerde özellikle suya yakın yerlerde bulunurlar. Bir ağaç deliği veya benzer oyuklarda açık bir yuva inşa ederler. Yuvalarına 4-7 yumurta bırakırlar.

Kuyrukkakan (Oenanthe oenanthe)

Avrupa ve Asya'da kuyrukkakan cinsinin en yaygın üyesidir.
Avrupa'da açık taşlı ülkelerde yayılış gösteren, göçmen, böcekçil bir türdür. Asya ile Doğu Kanada ve Grönland garantili yerleridir.
Kaya çatlakları ve tavşan çukurlarında yuva yapar. Kızılgerdandan biraz daha büyük olup yaklaşık 14.5-16 cm kadardırlar.
Her iki eşeyin, beyaz bir kıçı ve kuyruğu var. Kuyruğun sonunda siyah ters T-deseni görülür

Leş Kargası (Corvus corone cornix)

Beslenme
Leş kargası da diğer leş yiyiciler gibi, leşleri, yakalayabildiği bütün küçük hayvanları yer, yumurtaları çalar.

Üreme
Leş kargaları, büyük yuvalarını genellikle uzun ağaçların tepesine ya da daha çok tercih ettikleri uçurum kenarlarına, eski binalara ya da direklere yaparlar. Yuvalar, yerde ya da yere yakın olabilir. Yuvada 4-6 kahverengi-mavi ya da yeşil noktalı yumurta bulunur. Dişiler 17-19 gün kuluçkaya yatalar. Erkek dişileri besler. Yavrular 32-36 gün tüyleri çıkıncaya kadar beslenirler.

Sesi
Ekin kargasıyla ayırt edilmesinde en önemli faktör sesleridir, ekin kargası daha yüksek tonda kaaa diye bağırırken, leş kargası daha gırtlaktan, titreşimli ve derin olarak kraa diye sesler çıkarır. Leş kargası gürültücüdür, herhangi bir ağacın tepesinde tünerken, üç ya da dört kez kısa diziler şeklinde ve duraksayarak bağırır.